چگونه خجالتی نباشیم؟

به بیان ساده، خجالتی بودن یک مشکل است زیرا بر شخصیت فرد تأثیر می گذارد. خبر خوب این است که بر خلاف برخی از ویژگی های شخصیتی دیگر، خجالتی بودن را می توان با اراده تغییر داد.

خجالتی بودن اغلب با حساسیت اشتباه گرفته می شود، و در حالی که گاهی اوقات با هم همخوانی دارند، اما کاملاً یکسان نیستند. در واقع، در حالی که حساسیت ارزش افزوده ای به زندگی می بخشد، حتی اگر درد را تشدید کند، خجالتی بودن فقط موانعی ایجاد می کند.

کمرویی معمولاً خود را با تردید، ناامنی، ناهنجاری، احساس بی کفایتی، احساس فروتنی نشان می دهد. خجالتی بودن یک مشکل است حتی زمانی که این احساس از چیزی مثبت ناشی می شود و مظهر احساس احترام به دیگران است که بیش از حد ایجاد شده است.

در واقع همه افراد خجالتی در معاشرت و زندگی هر جلسه با دیگران به عنوان یک امتحان مشکل دارند. کسانی که این مشکل را دارند، به دلیل احساس همیشگی بی کفایتی، تمایل دارند از جلب توجه به خود یا حتی صرفاً از تعامل با دیگران اجتناب کنند. ترسی که باعث این رفتار می شود، به سادگی از قضاوت شدن است.

معمولاً خجالتی بودن مختص جوانی است، دورانی از زندگی که در طی آن شخصیت هنوز شکل نگرفته است. در این دوره از زندگی، تجربه لازم برای مقابله با تمام موقعیت های اجتماعی که زندگی ارائه می دهد، کم است. بنابراین می‌توانیم احساس ناهنجاری و ناامنی را در زمانی که هنوز بالغ نشده‌ایم قابل قبول و مطمئناً قابل درک بدانیم.

زمانی که خجالتی پس از سن جوانی ادامه پیدا کند، خجالتی بودن یک مشکل است. در طول رشد، در واقع، شخص تقریباً همیشه به ناچار خود را می بیند که مجبور است با موقعیت هایی روبرو شود که خواه ناخواه او را مجبور به تغییر می کند.خجالتی بودن مشکلی جدی است که تا بزرگسالی هم ادامه می یابد، دقیقاً به این دلیل که بر زندگی ما تأثیر منفی می گذارد. با متقاعد کردن خود به اینکه کمرویی بخشی از وجود ماست، در واقع اجازه نمی‌دهیم شخصی که واقعاً هستیم یا می‌خواهیم باشیم بیرون بیاید.

خجالتی بودن مشکلی است که خودش را تغذیه می کند، زیرا یک پارادوکس است. کسانی که خجالتی هستند سعی می کنند مورد توجه قرار نگیرند تا توجه و قضاوت دیگران را جلب نکنند.برای زدودن این شکل از ناامنی از زندگی ما این است که از  توانایی ها و استعدادهای خود بهره ببریم. برای انجام این کار، ما باید شجاعت درگیر شدن، ریسک کردن و آزمایش چیزهای جدید را پیدا کنیم. ترس از ایجاد حس بد را کنار بگذاریم زیرا مردم کمتر از آنچه فکر می کنیم به ما و رفتارهایمان علاقه مند هستند! این سخت ترین قسمت است.