گل آفتابگردان پاک کننده بلایای هسته ای

از زمان توسعه انرژی هسته ای، ما با تعادل ظریف بین استفاده هوشمندانه از آن و تهدیدی که نه تنها برای بشریت، بلکه برای زیست کره ایجاد می کند، روبرو هستیم. کل سیاره همانطور که ما می شناسیم - با منحصر به فرد بودن آن در جهان وسیع شناخته شده ای که قادر به تحمل حیات است - ممکن است به دلیل سوء مدیریت آن در معرض خطر قرار گیرد.

زباله های هسته ای یک آلاینده خشن هستند. رادیونوکلئیدهایی مانند اورانیوم یا ایزوتوپ‌های رادیواکتیو سزیم (137Cs) یا استرانسیوم (90Sr) در خاک و آب می‌توانند توسط گیاهان جذب انسان و سایر حیوانات در سراسر زنجیره غذایی شوند و به سلول‌ها و بافت‌ها آسیب جبران‌ناپذیری وارد کنند. در انسان، رادیونوکلئیدها ممکن است باعث مشکلات سلامتی مختلفی مانند سرطان استخوان یا لوسمی شوند.

چگونه پس از یک فاجعه هسته ای نشت های رادیواکتیو را از خاک و آب حذف کنیم؟ بسیاری از فن آوری های توسعه یافته از زمان حادثه چرنوبیل در سال 1986 از ماشین آلات و مواد شیمیایی پیشرفته استفاده می کنند. با این حال، برخی از شرکت ها و دانشمندان توجه خود را به قدیمی ترین همراهان و یاوران ما معطوف کرده اند: گیاهان.

گیاهان پاک کننده های طبیعی زمین هستند. از بازیافت ضایعات دی اکسید کربن گرفته تا جذب فلزات سنگین از خاک، بسیاری از آنها در تحقیقات به کار گرفته شده اند تا توانایی آنها را در ترمیم برخی از آسیب هایی که به محیط زیست وارد کرده ایم، درک کنند.

دانشمندان در حال بررسی گونه‌هایی از گیاهان هستند که برای مصرف در نظر گرفته نشده‌اند تا به حذف رادیونوکلئیدهای آزاد شده پس از یک حادثه هسته‌ای کمک کنند. این فرآیند گیاه پالایی نامیده می شود.

این گل های باشکوه و زرق و برق دار ویژگی های جالبی دارند که ویژگی تمیز کنندگی آنها را تسهیل می کند. آنها تقریباً در همه جا سریع و قوی رشد می کنند. آنها همچنین عناصر رادیواکتیو را با سرعت بسیار بالاتری نسبت به سایر گیاهان انباشته می کنند. پس از اتمام کار گل ها، می توان آنها را به درستی برداشت و به عنوان زباله هسته ای دور انداخت.

پاک کننده های سبز بیشتر برای نجات

محققان سایر گیاهان دارویی مانند خردل و تنباکو را بررسی کردند. آزمایشات نشان می دهد که تنباکو همچنین می‌تواند ایزوتوپ 90Sr را جذب کند و متوجه شد که تنباکو می‌تواند به پاکسازی خاک از این آلاینده هسته‌ای نیز کمک کند.